همه چیز درباره ایمپلنت دندان
همه چیز درباره ایمپلنت های دندانی: افراد به دلایل زیادی از جمله پوسیدگی دندان، ضربه، بیماری و غیره دندان های طبیعی خود را از دست می دهند. این طبیعی است که بیماران هنگام از دست دادن دندان یا نیاز به برداشتن با لبخند خود احساس ناراحتی کنند، اما خوشبختانه راه حل های زیادی وجود دارد.
گزینه های جایگزین زیادی وجود دارد، اما ایمپلنت دندان یکی از موثرترین راه ها برای جایگزینی دندان های از دست رفته و بازگرداندن لبخند زیبا است. بزرگترین مزیت این روش این است که ایمپلنت هیچ تفاوتی با سایر دندان های طبیعی ندارد و سال ها از سلامت دهان و دندان بیمار حمایت می کند. در هر مقاله ایمپلنت دندان در سایت جراح فک و صورت دکتر مزاور اطلاعاتی در مورد انواع ایمپلنت دندان و مواد ایمپلنت دندان در اختیار شما قرار می دهیم و به شما در انتخاب نوع ایمپلنت متناسب با نیازتان کمک می کنیم.
کاشت دندان چیست؟
قبل از اینکه در مورد همه چیز در مورد ایمپلنت دندان صحبت کنیم، بهتر است اطلاعاتی در مورد ایمپلنت دندان به شما بدهیم. ایمپلنت های دندانی از سه قسمت تشکیل شده اند. یک پایه تیتانیومی متناسب با استخوان فک، یک اباتمنت که از پایه فلزی امتداد می یابد و یک دندان مصنوعی که روی پایه قرار می گیرد. یک پایه فلزی که به عنوان ریشه دندان عمل می کند. برای اطمینان از حرکت نکردن ایمپلنت، ستون فلزی باید با سلول‌های استخوان فک ترکیب شود، بنابراین استخوان اطراف ایمپلنت ممکن است ماه‌ها طول بکشد تا بهبود یابد.
در این عمل بسته به موقعیت خاص از بی حسی موضعی، بیهوشی یا بیهوشی عمومی استفاده می شود. به طور کلی، این یک روش جراحی ساده است که حدود یک ساعت (یک ایمپلنت) طول می کشد و بیماران معمولاً روز بعد با کمترین ناراحتی به سر کار باز می گردند!
زمان لازم برای تکمیل جراحی از بیمار به بیمار دیگر متفاوت است، اما برای به حداقل رساندن عوارض و به حداکثر رساندن موفقیت، درک این نکته مهم است که کل فرآیند ممکن است ماه ها طول بکشد.
دو نوع اصلی ایمپلنت دندان وجود دارد، آندوستال و ساب پریوستال و دو نوع اصلی روش یک مرحله ای و دو مرحله ای. همه گزینه ها بسیار طبیعی به نظر می رسند، اما به دلایل مختلف استفاده می شوند. دندانپزشک شما می تواند شما را در انتخاب نوع مناسب ایمپلنت برای نیازهایتان راهنمایی کند، اما مهم است که تفاوت بین هر کدام را بدانید.
اندوستال
ایمپلنت اندوستال رایج ترین ایمپلنت مورد استفاده در انسان است و اکثر دندانپزشکان آن را ترجیح می دهند. این نوع ایمپلنت به استخوان فک متصل می شود تا مانند یک ریشه دندان واقعی عمل کند و شکل این ایمپلنت مانند یک پیچ کوچک است. دندانپزشکان ترجیح می دهند از این روش استفاده کنند. زیرا زمانی که دندانی در ساختار دهان از بین می رود، باعث تحلیل استخوان و جابجایی دندان های مجاور می شود. ایمپلنت های اندوستال به ریشه خالی دندان متصل می شوند تا به حفظ ساختار صورت و فک کمک کنند.
می تواند پریوست باشد
ایمپلنت های ساب پریوستال شبیه ایمپلنت های اندوستئال هستند، اما به جای اینکه در استخوان فک قرار گیرند، زیر خط لثه یا بالای استخوان فک قرار می گیرند. این گزینه ایمپلنت اغلب در بیمارانی که فک کافی یا سالم برای حمایت از ایمپلنت ندارند استفاده می شود.
اغلب، دندانپزشکان به بیماران خود پیشنهاد می کنند که برای ایجاد و تقویت فک خود پیوند استخوان انجام دهند تا بتوانند به اندودستال مبتلا شوند. با این حال، اگر بیمار خواهان تقویت استخوان نباشد، می تواند نتایج بسیار مشابهی را با ایمپلنت ساب پریوستال به دست آورد.
یک قدم
ایمپلنت های دندانی تک محل فقط به یک عمل جراحی نیاز دارند. در این روش، دندانپزشک شما ایمپلنت را همراه با لثه به داخل فک کشیده تا قسمت بالایی ایمپلنت نمایان شود. پس از بهبودی محل، قسمت های چسبیده و تاج ایمپلنت مستقیماً به قسمت در معرض ایمپلنت متصل می شود.
روش‌های تک مرحله‌ای اغلب برای بیماران مبتلا به مشکلات استخوانی یا کسانی که نیازهای ویژه دارند استفاده می‌شود. این به این دلیل است که فرآیند یک مرحله‌ای بعد از جراحی اولیه معمولاً سریع‌تر است و بیمار می‌تواند راحت‌تر با دندان‌های جدید خود سازگار شود.
دو درجه
یک روش کاشت دندان دو مرحله ای بیشتر از یک مرحله یک مرحله ای طول می کشد، زیرا حداقل به دو عمل جراحی از جمله زمان بهبودی نیاز دارد. در اولین مرحله از عمل، دندانپزشک ایمپلنت دندانی را در استخوان فک قرار می دهد و سپس آن را به هم می چسباند تا بهبود یابد. چند ماه بعد، پس از بهبودی دهان، یک عمل کوچک دیگر، پایه ایمپلنت و تاج ایمپلنت برای اتصال آن باز می شود.
اگرچه این نوع روش تهاجمی تر و پیچیده تر است، اما مزایای طولانی مدتی را ارائه می دهد. بین جراحی اول و دوم، پایه ایمپلنت با استخوان فک ترکیب می شود و به اندازه یک ریشه دندان واقعی می شود.
اگر در این مقاله درباره ایمپلنت های دندانی به دنبال معرفی بهترین ایمپلنت های دندانی هستید، ایمپلنت های تیتانیوم سالهاست که تنها ماده ای هستند که برای کاشت دندان استفاده می شود، اما با پیشرفت تکنولوژی، گزینه های پزشکی، این رشته نیز در حال رشد است. دو ماده اصلی مورد استفاده در ایمپلنت های دندانی تیتانیوم و زیرکونیا هستند. لازم به ذکر است که تحقیقات و آزمایشات گسترده ای برای تولید مواد جایگزین جدید از جمله مواد شیمیایی و خواص فیزیکی انجام شده است. این مواد دندانی باید در برابر ترک خوردگی و خوردگی مقاوم بوده و در عین حال دارای ریزساختار مناسبی باشند.
ایمپلنت دندان تیتانیومی
در حال حاضر، تیتانیوم متداول ترین ماده مورد استفاده برای ایمپلنت های دندانی است. یکی از مزیت های اصلی استفاده از ایمپلنت های تیتانیومی عدم ایجاد مزاحمت در فک است. زمانی که ایمپلنت تیتانیومی وارد می شود، استخوان در اطراف ایمپلنت به رشد خود ادامه می دهد که زمان زیادی طول می کشد تا با دندان های طبیعی یکپارچه شود.
ایمپلنت های تیتانیومی نیز مقرون به صرفه ترین و همه کاره ترین گزینه هستند. امروزه بیشتر ایمپلنت های تیتانیوم از تیتانیوم خالص ساخته نمی شوند و در واقع آلیاژ تیتانیوم هستند. این باعث می شود ایمپلنت ها برای کسانی که به تیتانیوم حساسیت دارند قوی تر و ایمن تر شوند. تیتانیوم یک ماده زیست سازگار است. این بدان معنی است که بسیار شبیه به بدن انسان است و کاشت استخوان را آسان می کند.
ایمپلنت زیرکونیا دندان
برخلاف تیتانیوم که ظاهرا همیشه وجود داشته است، ایمپلنت های زیرکونیا جدیدترین ماده ای هستند که وارد صنعت ایمپلنت دندان شده اند. بسیاری از بیماران نگران آلرژی به فلز و ورود فلز به بدن هستند که باعث می شود ایمپلنت زیرکونیا یک گزینه عالی بدون فلز باشد. از زیرکونیا برای ساخت پل و تاج نیز استفاده می شود و جنس آن بسیار سخت و محکم است. همچنین مانند تیتانیوم با استخوان ترکیب می شود.
یکی از برجسته ترین معایب پیوند زیرکونیا این است که از زمانی که پیوند تیتانیوم در دسترس بوده است، وجود نداشته است، بنابراین مواد دارای سطح آزمایش یکسانی نیستند. با این حال، ایمپلنت های زیرکونیا دو مزیت اصلی نسبت به ایمپلنت های تیتانیوم دارند:
رنگ فلز تیره روی دندان دیده نمی شود
اگرچه زیرکونیا راحت‌تر از تیتانیوم می‌شکند، اما کمتر در معرض خوردگی است.
روش های کاشت ایمپلنت دندان
روش های کاشت ایمپلنت دندان
در این قسمت از مقاله همه چیز درباره ایمپلنت دندان به مراحل این جراحی می پردازیم. قبل از عمل باید موارد زیر انجام شود:
معاینه دقیق دندانپزشکی
تهیه نقشه عملیات
بررسی وضعیت پزشکی و دارو
در مورد چگونگی کاهش درد بحث کنید
برنامه ریزی جراحی
در حین عمل، بیهوشی استفاده شده توسط دندانپزشک ممکن است کمی شما را بی حس کند. برش های ایجاد شده در لثه برای قرار دادن در فک ممکن است باعث گزش، تورم، خونریزی جزئی و درد شود. دندانپزشک می تواند دارو تجویز کند.
پس از عمل، لثه ها بسته می شوند تا ایمپلنت را بپوشانند. پس از چند ماه، مرحله دوم این روش برنامه ریزی می شود و پس از بهبودی لثه ها، یک دندان مصنوعی در بالای ایمپلنت قرار می گیرد.
قبل از قرار دادن آن در دهان، ممکن است لازم باشد یک یا چند دندان را بردارید. هنگامی که لثه ها و دهان شما پس از کشیدن دندان بهبود یافتند، قرار دادن دندان ها می تواند آغاز شود. زمانی که همه چیز مرتب باشد، امکان کاشت ایمپلنت بلافاصله پس از درآوردن دندان های دائمی وجود دارد. اما در بیشتر موارد، بیماران باید انتظار داشته باشند که پروسه ایمپلنت دندان می تواند تا یک سال طول بکشد، زیرا شامل چندین مرحله است و شما باید پس از هر مرحله قبل از رسیدن، بهبودی خود را بهبود دهید.
در اینجا مراحلی وجود دارد که می توانید از جراحی ایمپلنت دندان انتظار داشته باشید:
ارزیابی و آزمایش اولیه
اولین قدم ارزیابی دندان ها و فک است. از آنجایی که ایمپلنت مستقیماً در استخوان فک قرار می گیرد، استخوان باید به اندازه کافی قوی باشد تا از ایمپلنت حمایت کند. در غیر این صورت، دندانپزشک گزینه هایی را برای بهبود کیفیت استخوان فک شما بررسی خواهد کرد. در مرحله بعد برای کاهش عوارض و افزایش دقت کاشت ایمپلنت، اشعه ایکس و تصاویر سه بعدی گرفته می شود. قبل از شروع کاشت، دندانپزشک شما باید یک معاینه کامل انجام دهد. یکی از پیشرفت های بزرگ از روزهای اولیه ایمپلنت های دندانی استفاده از تصویربرداری سه بعدی از طریق سی تی اسکن بوده است. اتکا نکردن صرفا به اشعه ایکس دو بعدی به دندانپزشک شما کمک می کند تا سلامت دندان های شما، به ویژه استخوانی که از ایمپلنت پشتیبانی می کند، بهتر ارزیابی کند.
برداشتن دندان یا دندان
مرحله بعدی کشیدن دندان یا دندان برای جایگزینی آنهاست. این روش معمولا توسط جراح دهان انجام می شود، اما دندانپزشکانی هستند که ایمپلنتولوژی را مطالعه می کنند و هر دو را انجام می دهند.
پیوند استخوان
اگر اولین آزمایش نشان دهد که استخوان کافی برای حمایت از ایمپلنت ندارید، دندانپزشک شما باید پیوند استخوان را انجام دهد، جایی که استخوان از سایر قسمت‌های بدن گرفته می‌شود و در جایی که نیاز است اضافه می‌شود. گزینه های مصنوعی و طبیعی استخوان اهداکننده نیز وجود دارد.
قرار دادن ایمپلنت
پس از بهبودی، دندانپزشک شما سوراخی در استخوان فک شما ایجاد می کند و ایمپلنت را قرار می دهد. این مرحله نیاز به یک دوره نقاهت پس از آن دارد (اگر پیوند استخوان جزئی باشد، می توان دو عمل را همزمان انجام داد). ایمپلنت اساسا یک ریشه دندان مصنوعی است، بنابراین باید مانند یک دندان طبیعی به عمق استخوان متصل شود. با بهبودی از ایمپلنت و رشد استخوان در اطراف ایمپلنت جدید، به نام osseointegration، از یک پروتز متحرک موقت برای پوشش محل برداشتن دندان اصلی استفاده می‌کنید.
قرار دادن تکیه گاه
پس از دو یا سه ماه، زمانی که استخوان کافی برای پایداری رشد کرد، بخشی از ایمپلنت که تاج را نگه می‌دارد - اباتمنت - اضافه می‌شود و قسمت لثه در پهلو بسته می‌شود. در این مرحله، لثه باید بهبود یابد که ممکن است چهار تا شش هفته طول بکشد.
یک تاج اضافه کنید
در مرحله آخر تاج در جای خود قرار می گیرد. روکش ها به صورت سفارشی ساخته می شوند تا با رنگ، شکل و اندازه دندان های دیگر شما مطابقت داشته باشند. این کار با ساخت قالب یا قالب دیجیتالی دندان و فک موجود پس از قرار دادن اباتمنت انجام می شود.
جراحی ایمپلنت دندان و پیوند استخوان
هنگامی که به دنبال ایمپلنت دندان هستید، ممکن است با تصمیم بریدن استخوان مواجه شوید. در برخی موارد، فک شما ممکن است به اندازه کافی قوی نباشد که از ایمپلنت جدید شما پشتیبانی کند. فک شما استرس و فشار زیادی بر جویدن وارد می کند و هنگامی که ایمپلنت جدیدی اضافه می شود، ایمپلنت باید به اندازه کافی قوی باشد تا در جای خود بماند و از غذا خوردن عادی پشتیبانی کند.
اگر دندانپزشک فکر می کند استخوان فک خیلی ضعیف است، می تواند استخوان بیشتری اضافه کند تا مطمئن شود که ایمپلنت به اندازه کافی قوی است تا از ایمپلنت جدید پشتیبانی کند. این روش به عنوان پیوند استخوان شناخته می شود و شامل انتقال یک قطعه کوچک استخوان (معمولاً از قسمتی از فک که تحت عمل جراحی قرار نگرفته است) به پایه فک است. پیوند استخوان همچنین می تواند از جای دیگری در بدن شما باشد، اما این بستگی به تشخیص دندانپزشک شما دارد.
بسته به وضعیت فک، ممکن است لازم باشد ابتدا منتظر بمانید تا استخوان بهبود یابد یا همزمان با ایمپلنت، بافت استخوانی جدید اضافه شود. پس از کاشت ایمپلنت و شروع روند بهبودی، دندانپزشک یک دندان مصنوعی موقت برای حفظ ظاهر کامل دندان قرار می دهد. این یک ایمپلنت متحرک است و نیاز به تمیز کردن منظم دارد.
مزایای ایمپلنت دندان
یکی از مهمترین جنبه های موضوع ایمپلنت دندانی که پیش روی شماست، مربوط به فواید کاشت دندان است. در اینجا مزایای استفاده از ایمپلنت های دندانی برای جایگزینی دندان های از دست رفته آورده شده است:
از تحلیل استخوان جلوگیری می کند
آنها از حرکت دندان های اطراف جلوگیری می کنند
آنها شبیه دندان های طبیعی هستند
آنها هرگز نیاز به تعویض ندارند و پوسیده نمی شوند
توانایی جویدن را بهبود می بخشد
اعتماد به نفس را افزایش می دهد
خطرات احتمالی مرتبط با ایمپلنت دندان
مانند هر روش جراحی، خطرات بالقوه ای وجود دارد که شایع ترین آنها شل شدن ایمپلنت است که می توانید با دندانپزشک خود صحبت کنید. تاریخچه پزشکی و دندانی منحصر به فرد هر بیمار در تعیین خطر نقش دارد، اما اکثر بیماران کاندیدهای خوبی برای ایمپلنت های دندانی هستند.
مشکلات احتمالی در حین عمل ایمپلنت دندان
میزان موفقیت ایمپلنت ها بسیار چشمگیر است. با این حال، گاهی اوقات بیماران دچار مشکلاتی می شوند که اکثر آنها جزئی هستند و به راحتی توسط دندانپزشک مدیریت می شوند. برخی از مشکلاتی که افراد تجربه می کنند عبارتند از:
ایمپلنت‌ها در طول فرآیند بهبودی شل می‌شوند: وقتی این اتفاق می‌افتد، دندانپزشک ممکن است ایمپلنت را خارج کند تا استخوان بتواند ناحیه را پر کند و پس از استحکام مجدد استخوان، آن را جایگزین کند.
پری ایمپلنتیت: بیماری است که باعث از بین رفتن استخوان حمایت کننده ایمپلنت می شود. در چنین شرایطی، دندانپزشک ایمپلنت را برداشته و ممکن است پیوند را توصیه کند.
ایمپلنت ها می توانند شکسته یا فرسوده شوند: در چنین مواردی، دندانپزشک میزان مشکل را ارزیابی کرده و جایگزین مناسب را توصیه می کند.
آسیب عصبی: اگر طب سوزنی خیلی نزدیک به عصب قرار گیرد، آسیب عصبی و بافتی ممکن است رخ دهد و منجر به درد و خارش مزمن شود.
رد جسم خارجی: بدن بیمار ممکن است ایمپلنت را کاملا پس بزند.
آلرژی: برخی از بیماران ممکن است به مواد ایمپلنت حساسیت داشته باشند. بنابراین، بهتر است قبل از عمل آزمایش ملیزا را انجام دهید.
کاندیدای مناسب برای ایمپلنت دندان
برای کسانی که به دلیل آسیب دیدگی یا بیماری لثه دندان از دست داده اند، ایمپلنت دندان گزینه خوبی است. برای کاندیدای مناسب:
سلامت دهان و دندان خوب است
شما به اندازه کافی تراکم استخوان در فک خود دارید تا از ایمپلنت پشتیبانی کنید.
عاری از بیماری پریودنتال
بافت لثه سالم داشته باشید
زمان بندی ایمپلنت Tesh
بسیاری از بیماران به دنبال مقالاتی در مورد ایمپلنت های دندانی هستند تا بدانند که جراحی چقدر طول می کشد و بعد از آن چقدر طول می کشد. لازم به ذکر است که برنامه ایمپلنت دندان می تواند گیج کننده باشد. با این حال، مدت زمانی که طول می کشد بستگی به وضعیت فعلی دندان های شما و عوارض عمل شما دارد. عواملی که زمان بندی را تعیین می کنند عبارتند از: سلامت عمومی دندان ها و لثه ها، تعداد دندان هایی که باید تعویض شوند، محل دندان هایی که باید جایگزین شوند، امکان کشیدن دندان و پیوند استخوان فک. یک کاشت ساده ممکن است چند ساعت طول بکشد، در حالی که یک روش پیچیده ممکن است بیش از دو سال طول بکشد. در شرایط ایده آل سلامت دهان، ایمپلنت های دندانی باید تقریباً 9 ماه دوام داشته باشند.
الزامات قبل از کاشت
همه چیز در مورد ایمپلنت دندان شامل مراحل قبل و بعد از این جراحی است که در ادامه توضیح خواهیم داد. قبل از عمل ایمپلنت دندان باید موارد زیر رعایت شود:
حداقل دو هفته قبل از عمل از مصرف الکل و سیگار خودداری کنید، زیرا ممکن است باعث ایجاد عوارض بعد از جراحی و تاخیر در روند بهبودی شود.
از پزشک خود در مورد داروهایی که مصرف می کنید بپرسید، زیرا این به پزشک کمک می کند تا اقداماتی را برای کاهش خطر عوارض جانبی انجام دهد.
برای کاهش باکتری هایی که باعث عفونت لثه می شوند، پس از جراحی بهداشت دهان و دندان را به خوبی رعایت کنید.
برای سفر به بیمارستان و برگشتن خود برنامه ریزی کنید زیرا ممکن است رانندگی پس از جراحی ایمن نباشد.
با تهیه لوازم مورد نیاز خود در این مدت برای دوره نقاهت آماده شوید.
توصیه های مراقبت پس از ایمپلنت
ناراحتی ناشی از این روش را می توان با مسکن های بدون نسخه کنترل کرد.
یخ ممکن است به طور متناوب در 24 ساعت اول روی ناحیه اعمال شود تا تورم به حداقل برسد.
برای جلوگیری از عفونت باید آنتی بیوتیک های تجویز شده مصرف شود.
برای جلوگیری از درد در ناحیه جراحی از غذاهای نرم استفاده کنید.
تا چند روز از نوشیدنی های گرم و غذاهای تند خودداری کنید.
تا زمانی که به طور کامل درمان نشود، مواد سفت را روی ناحیه آسیب دیده قرار ندهید.
هنگام مسواک زدن مراقب باشید تا به روند بهبود آسیب نرسانید. به جای مسواک از روش های تمیز کردن مناسب استفاده کنید.
تا مدتی پس از جراحی از انجام فعالیت های شدید خودداری کنید.
حداقل تا دو هفته پس از جراحی از کشیدن سیگار خودداری کنید.
ممکن است از محافظ بایت برای جلوگیری از نهفتگی در محل ایمپلنت استفاده شود.
به طور منظم برای معاینه و پیگیری به دندانپزشک خود مراجعه کنید.
آیا کاشت ایمپلنت دندان دردناک است؟
برخی از روش های مرتبط با ایمپلنت دندان می تواند دردناک باشد، اما نه به اندازه درمان ریشه دردناک. معمولاً به بیماران یک بی حس کننده موضعی و گاهی آرام بخش داده می شود. پس از انجام این روش‌ها می‌توانید برای چند روز کمی درد داشته باشید. در این مدت تا زمانی که تمام مراحل کامل نشده و تاج جدید در جای خود محکم شده باشد، غذاهای سفت یا ترد نخورید.
حتی در نامزدهای سالم ممکن است عوارض جراحی مانند عفونت در ناحیه ایمپلنت وجود داشته باشد. آسیب به دندان های دیگر یا اعصاب در دهان و مشکلات ناشی از ورود ایمپلنت به حفره سینوس فوقانی در مورد ایمپلنت فک و صورت.
ماخذ: https://realtimedentist.com/1401/05/دندانپزشک-ایمپلنت-دندان-در-تهران/